Fietsend langs het sportcomplex van de vv. R.C.S. zag ik op het kunstgrasveld een arbiter zijn warming-up doen, die mij een meer dan een halve eeuw jonger leek te zijn dan ik zelf.
Dichterbij gekomen zag ik dat de leidsman in kwestie onze student/hoogleraar Stepan was. Dus in mijn remmen geknepen om mijn fiets te stallen om de wedstrijd te bekijken.
Dat bleek een partij in de middenmoot van de 2e klasse te zijn, namelijk R.C.S. 2 tegen Kapelle 2. Bijna had ik deze match niet kunnen bijwonen, ik werd bijna omver gereden door een fat-bikker. Nadat deze motormuis zijn helm had afgezet kwam Bart in het vizier. Gelukkig herkende Bart mij ook tijdig en konden zijn remmen worden getest. Perfect in orde. Vermeldingswaardig nog het feit dat Bart zijn scooter op slot wilde zetten, ben je mal, dan hoeft helemaal niet op Oost-Souburg. Waren wij de enige leden, van de COVS afdeling Walcheren, neen, ook Frans was present. Dat vind ik een groot terecht compliment waard aan Bart en Frans!! Ook belangstelling tonen voor jeugdigen en zeker op een ander tijdstip dan het “heilige” 14:30 uur. Klasse mannen !! Trouwens altijd wel grappig dat bij een begroeten naar mij toe op dit terrein wordt gevraagd of ik naar R.C.S. kom kijken. Als je dan vermeld dan je reden van het bezoek de scheidsrechter is, wordt meewarrig gereageerd. Maar goed, het bovenstaande is een onbelangrijke (te lange) inleiding.
Veel belangrijker is het feit dat Stepan (zoals al vermeld) onze fluitist van dienst was. Bij het betreden van het veld viel mij gelijk op dat er sprake was van iemand met een prima uitstraling. Goed gesoigneerd (qua tenue) kon het beginsignaal worden gegeven. En het moet gezegd, hoewel ik daar nooit een opleiding voor heb genoten, het was een prestatie op topniveau m.i. Conditioneel ijzersterk, stond steeds een paar meter van de situaties die zich voor deden. En dit geschiedde ook nog eens vanuit de beweging, dus het elke keer moeten aanzetten was niet van toepassing. Heel erg knap. Dit ging gepaard met een soepele tred. Door dit gesignaleerde kon hij ook de hoeken “bezoeken” van het speelveld, waardoor ook daar de beslissingen konden worden genomen op een paar meter afstand. Contact met de assistenten was goed, zeer sterk het moment in de eerste helft, waar hij de assistent “liet staan” toen deze ten onrechte vlagde voor buitenspel. Nam ook (terechte) kordate en resolute beslissingen m.b.t. gevallen in het strafschopgebied. Een fantastische eerste helft van Stepan. Tussendoor even de vermelding dat het ook wel eens plezant was deze morgen, dat er geen overspannen trainers langs de kant van het veld stonden te schreeuwen. Na de rust ging Stepan gewoon verder met zijn prestatie. Als de wedstrijd vordert ontstaat er meestal altijd iets meer strijd, maar dat ging hem ook prima af. Gele kaart bij een spelbederf situatie, zeer tijdig gegeven, gezien de stand op dat moment. De voordeelregel werd veelvuldig en op de juiste momenten toegepast. Door woord en gebaar gaf hij aan wat de reden was van een wel of geen fluitsignaal. Vaak wordt er dan gezegd door sommigen, tsja, in deze (lagere) klassen gebeurd er niets, totale onzin, altijd welkom bij de lagere elftallen zou ik zeggen. De ontmoeting vorderde en altijd wel plezierig om te constateren dat Stepan conditioneel de overhand bleef houden t.o.v. de spelers. Verbeterpuntjes zullen er ongetwijfeld zijn, maar dat laat ik aan de echte deskundigen over. Maar in mijn optiek was er – om in schooltermen te blijven – sprake van een cum laude prestatie. Ga zo door! Nog dank aan Bart en Frans voor een genietbare en leerzame middag. We hebben samen genoten van een arbitrale leiding.
Ronnie Krocké.